september 2017 13
COLUMN
Zomer 2017, het nieuws wordt gedomineerd
door vrouwenvoetbal, de vraag of
het Wilhelmus wel of niet thuishoort in een
klaslokaal en vooral door eieren. En terwijl
ik kauw op al dat komkommernieuws verbaas
ik me erover dat noodkreten van bijvoorbeeld
de NVB over de droogkokende
woningmarkt nauwelijks iemand in beweging
lijken te krijgen. De NVB becijfert dat
we jaarlijks 30.000 woningen te weinig
bouwen. Elke week neemt ons woningtekort
daarmee met bijna 600 woningen toe.
Het tekort zorgt voor snel oplopende huren
in de steden en voor koopwoningen die in
grote delen van het land voor starters en
middeninkomens
onbetaalbaar worden.
GEMISTE KANS
Het is veel te veel een inside game. Voor
eigenaren van bestaande koopwoningen,
maar ook voor verhuurders is het goed
nieuws. Zij zien de waarde van hun bezit
steeds verder toenemen. Maar grote groepen
Nederlanders kunnen geen, of alleen
met grote moeite, woonruimte financieren.
Steden als Amsterdam en Utrecht kiezen
vervolgens voor symptoombestrijding
door aan verhuurders van middeldure
huurwoningen financiële huurbeperkingen
op te leggen.
Gek genoeg mogen de huren van sociale
huurwoningen straks harder oplopen dan
de markthuurwoningen in het middensegment.
Hiermee brengen de gemeentebesturen
de woningmarkt nog verder
in de war, de scharnierfunctie van middeldure
huurwoningen tussen goedkope
sociale huur en dure koop wordt hiermee
bedreigd. Haastig beleid, en op termijn
spijt, zo is mijn verwachting. Maar toch is
die betaalbaarheid, hoe belangrijk ook, niet
mijn grootste probleem met het huidige
Boris van der Gijp
is director Strategy
& Research bij Syntrus
Achmea Real
Estate & Finance, de
grootste institutionele
vastgoedvermogensbeheerder
van Nederland, met
een portefeuille van
ca. 30.000 huurwoningen
en een groot
aantal zorgvastgoedprojecten,
verspreid
over het hele land.
Syntrus Achmea Real
Estate & Finance is
naast toonaangevende
investeerder
in wijkontwikkeling
en transformaties
ook koploper op
het gebied van
duurzaamheidsbeleid.
Welke bestuurder neemt
onze uitnodiging aan?
woningtekort. Belangrijker nog is de
enorme gemiste kans die ik zie om Nederlandse
woonwijken beter te maken.
KLAARMAKEN VOOR DE TOEKOMST
Zomer 2017, we hebben niet alleen veel te
weinig woningen, we hebben vooral veel
te veel verkeerde woningen. Honderdduizenden,
misschien wel miljoenen woningen
bieden geen antwoord op de grote zorgvraag
die op ons afkomt en/of zijn energetisch
volledig uit de tijd. Laat staan dat ze
geschikt zijn om zonder gasaansluiting te
functioneren of in staat zijn de gevolgen
van klimaatverandering op te vangen.
Onze woningen kunnen zoveel beter, duurzamer,
meer klaar voor zorg, meer tech en
dus meer comfort voor de bewoner. Voor
investeringen in de huidige woningmarkt
zijn miljarden beschikbaar, zowel bij beleggers
als bij woningcorporaties. Maar het
bestuurlijke antwoord van helaas te veel
gemeenten op die enorme hoeveelheid
beschikbaar kapitaal is bijna net zo grijs en
grauw als het weer buiten, zeker buiten de
G4. Waar blijven nu toch de inspirerende
plannen om de lokale woningmarkt van nu
te uit te breiden en vooral te transformeren
naar de woningmarkt van de toekomst?
Welke bestuurder met ambitie staat er
op om corporatievermogen samen met
beleggerskapitaal samen te smeden in een
krachtig investeringsvehikel dat buurten
één voor één toekomst klaar gaat maken.
Betere woningen maken, woningen beter
maken, zorgen voor goede voorzieningen,
verdichten en voor een kwalitatief hoogwaardige
openbare ruimte. Het lijken mij
mooie doelstellingen voor een stadsvernieuwing
2.0. Wij staan er als Nederlandse
vermogensbeheerder klaar voor, de visie is
er, het kapitaal brandt in ons zak, maar wie
neemt onze uitgestoken hand aan?