Voor Zenzo maatschappelijk vastgoed is participatie geen verplicht vinkje, maar een houding. Dat begint al voordat de opdracht binnen is. Sociaal projectleider Arjen de Vries laat zien hoe echte betrokkenheid leidt tot meer draagvlak, meer verbinding en betekenisvolle projecten.
/ Partnerbijdrage Zenzo
Dat is ook de visie van Zenzo. Om sociale impact te kunnen maken met vastgoed, moet je je verdiepen in de toekomstige bewoners, gebruikers, omwonenden en andere betrokken partijen. Waar dromen zij van? Wat zijn hun behoeftes? Daar kom je achter door ze te betrekken bij het hele traject. Dat is een cyclisch proces, waarbij steeds wordt gekeken wat de behoeften van de betrokkenen zijn. Draagvlak en verbinding zijn essentieel voor een succesvol project.
De klant en de klant van de klant
Zowel de relatie met de opdrachtgever als die met hun klanten is van belang. De Vries probeert zich altijd in beide te verplaatsen. Bij een gesprek met een corporatie verdiept hij zich vooraf in de behoefte van de huurders, dus de klant van de corporatie. ‘Je moet weten wat er speelt bij de potentiële huurdersgroep, die vaak afhankelijk is van een sociale huurwoning van de corporatie. Zo ben je een betere gesprekspartner.’
Als ik met een zorgverlener praat, dan wil ik weten aan wie ze zorg verlenen, hoe die cliënten denken en waarin ze het best ondersteund kunnen worden. Als ik met een integraal kindcentrum bezig ben, dan laten we kinderen zelf bepalen wat de kleur wordt van hun eigen klaslokaal. We laten ze meedenken over de invulling van hun speelomgeving. Dat maakt ook ouders trots, want hun kind mag meedenken over de nieuwe school.
Van data naar dialoog
Zo vergt elke locatie een eigen benadering. Wel begint De Vries standaard met data-analyse via bronnen als allecijfers.nl of het Centraal Bureau van de Statistiek. Demografie, inkomens, woningtypen, verhouding huurders-particulieren, ondernemersdichtheid – het biedt waardevolle context. Zo kun je volgens De Vries een enorme verdiepingsslag maken. Maar de echte inzichten ontstaan in de praktijk. Op locatie, in gesprekken met bewoners. ‘Vraag wat ze vinden, wat ze missen, waar ze zorgen over hebben. Juist daar ontdek je de weerstanden, behoeften en kansen.’
Hij wil een gelijkwaardige gesprekspartner zijn. ‘Als je mensen uitnodigt om met je in gesprek te gaan, dan moet je ook luisteren. Dat betekent dat je je plan ook moet aanpassen aan de wensen van de mensen eromheen. Maar uiteraard wel binnen de middelen en de mogelijkheden die je hebt.’ Zenzo vindt het belangrijk dat beloften die aan de voorkant zijn gemaakt, ook worden ingelost.
Weerstand of interactie?
Een praktijkvoorbeeld is het woonzorgcomplex Triade Vitree aan de Sieradenweg in Almere. Dit betreft een complex voor 72 volwassenen met een verstandelijke beperking die intensieve begeleiding nodig hebben. Een groot zorgcomplex naast een luxe woonwijk kan weerstand oproepen bij de wijkbewoners. ‘In het programma van eisen stond niets over de vraag: gaat de buurt boe roepen of omarmen ze ons?’, vertelt De Vries. ‘Maar in de jaarverslagen en de beleidsstukken van Triade las ik dat daar wel zorgen over waren. Dan weet ik: naast een fantastisch zorgcomplex moeten we ook de verbinding met de wijk organiseren.’
De statistieken vertellen dat de wijk welvarend is, met veel vrijstaande koopwoningen. En goed georganiseerd, door middel van een wijkvereniging. Een profiel waarbij weerstand geen verrassing zou zijn. Natuurlijk is er een kennismaking geweest met cliënten van Triade, om twijfel en angst bij omwonenden weg te nemen. Maar De Vries zag in de statistieken een andere ingang om meer draagvlak te krijgen. Met 164 bedrijven in 387 woningen blijken er enorm veel ondernemers te wonen. Een deel daarvan zou van betekenis kunnen zijn, denk aan particuliere beveiliging, een huisartsenpraktijk, schoonheidsverzorging, thuiszorg, taxivervoer.
Eigenaarschap
‘Bij co-creatie en participatiesessies hebben we gevraagd of omwonenden diensten zouden kunnen leveren.’ Daar kwam van alles uit voort. De plaatselijke ecoloog heeft het ecologische plan geschreven. De directeur van een timmerbedrijf heeft al het tuinmeubilair voor het woonzorgcomplex geleverd. Een sportschoolhouder geeft er bewegingslesjes. Ook op andere manieren is er uitwisseling. Omwonenden voelen eigenaarschap, maar ook verbondenheid; een aantal van hen is inmiddels vrijwilliger bij Triade. De nieuwe bewoners voelen zich veilig en welkom. ‘Het grootste compliment is wel dat een bewoner van Triade die dagelijks issues had, dat nu nog maar enkele keren per maand heeft. Deze meneer is hier enorm tot rust gekomen.’
