moeten mobiliseren om gebouwkwaliteit en
duurzaamheid op een betaalbare manier te
realiseren. Daarbij is het van belang onder-wijsgebouwen
niet langer alleen te zien als
kostenpost, maar ook als gezamenlijke kans
voor het geven van beter onderwijs.
Kortom, er zal gezocht moeten worden naar
een gezamenlijke oplossingsrichting. Scholen
en gemeenten zullen daarbij op weg gehol-pen
moeten worden met het helder krijgen
van hun vraag. Daarnaast zullen marktpartijen
deze vraag beter moeten gaan begrijpen om
tot een betere prijs-kwaliteitverhouding te
komen.’
Samen optrekken
Chantal Broekhuis, voorma-lig
hoofd Facility en Huisvesting
bij PCOU en Willibrord Stichting.
Thans wethouder gemeente
Utrechtse Heuvelrug met in haar
portefeuille onderwijs.
‘Ik waardeer de stap die de VNG heeft gezet
enorm. Maar als je naar alle huidige ontwik-kelingen
en de toekomstige wet- en regel-geving
kijkt, dan had de normvergoeding
eigenlijk met 65% verhoogd moeten worden.
Nu zijn er gelukkig al gemeenten, waaronder
de Utrechtse Heuvelrug, die hun nek hebben
uitgestoken en de normvergoeding hebben
losgelaten. Bijvoorbeeld met het oog op het
Klimaatakkoord. Maar het is voor gemeenten
en schoolbesturen vooralsnog een enorme
uitdaging om het onderwijshuisvestingsvraag-stuk
goed op te lossen. Er wordt momen-teel
wel erg veel van hen gevraagd. We
moeten daarom met vereende krachten
samen optrekken in de huisvestingsprojec-ten.
Momenteel wordt gekeken naar subsidies,
financieringsconstructies, decentralisatie enzo-voort.
De marktpartijen werken helaas niet
echt mee. Maar ook zij zullen hun steentje
moeten bijdragen. Daarnaast moet er ook
echt gekeken worden naar de wet- en regel-geving
rond onderwijshuisvesting. We moeten
opnieuw naar verantwoordelijkheden kijken en
af van het ouderwetse huisvestingsstelsel met
het gesplitst juridisch eigendom en econo-misch
september 2018 19
claimrecht.’
eerstkomende vier jaar op de rol staan, vormt
dit plan meteen de beschikking.
> Renovatie van het gebouw is méér dan
gewoon onderhoud. Wanneer dit de levens-duur
van het gebouw verlengt, valt het onder
de reguliere huisvestingsvoorziening, en wordt
daarmee een taak van de gemeente.
> Schoolbesturen mogen ook zelf investeren in
het gebouw en profiteren van financieel voor-deel.
Dit prikkelt hen om slim met geld om te
gaan en bevordert duurzaamheid.
Bouwen in stedelijke omgeving
Ook de gemeenteraad van Amsterdam
besloot in juli 2017 om het normbedrag
structureel te verhogen. Dat normbedrag is
nu vastgesteld op 2.050 euro per vierkante
meter, een verhoging van 45%. Volgens
Simone Timman, strategisch adviseur onder-wijshuisvesting
bij de gemeente Amsterdam
een onvermijdelijke stap. ‘De normvergoeding
was overduidelijk niet meer toereikend. Een
structurele oplossing was noodzakelijk.’ Vol-gens
Timman speelt in Amsterdam meer dan
enkel een stijging van de bouwkosten. ‘Bou-wen
in een stedelijke omgeving is complexer
dan bouwen in een dorpsomgeving. We moe-ten
hier rekening houden met groei en krimp
in bepaalde wijken, met fijnstof bij de grotere
wegen en met steeds strengere wet- en regel-geving
vanuit het Rijk. Daarnaast heeft ons
groene college duurzaamheid nadrukkelijk op
de agenda gezet. We zijn daarom nu al druk
bezig om bijvoorbeeld ook BENG in het norm-bedrag
mee te nemen. Dat zou volgens bouw-kostenadviseurs
een meerprijs van 150 euro
per vierkante meter met zich meebrengen.
Maar dat levert aan de andere kant wel kos-tenbesparingen
op voor de schoolbesturen.’