CUSHMAN
TRANSITIE IN OUDERENHUISVESTING IS BEGONNEN
Kleinschalige particuliere woonzorgvoorzieningen
zijn aan een sterke opmars bezig. Zijn reguliere
zorgvoorzieningen, gemeenten en woningcorporaties
voorbereid op het nieuwe zorglandschap dat zich
hierdoor aftekent? En zijn zij bereid mee te bewegen
of blijft het oude systeem het adagium?
26 Vastgoedsturing #13
Opkomst particuliere woonzorg
Door verandering in beleid, indicatiestelling
en de manier van bekostiging
in de zorg, is er de afgelopen
jaren meer keuzevrijheid gekomen in
hoe, waar en wanneer iemand zorg
wil ontvangen. Dit geldt óók voor
zware verpleeghuiszorg. Particuliere
woonzorgvoorzieningen spelen hier
gericht op in. De meeste particuliere
woonzorgvoorzieningen richten
zich op ouderen met een zware
zorgvraag in de laatste fase van hun
leven. Inmiddels zijn ruim 375 particuliere
woonzorgvoorzieningen
operationeel (Zorgkaart Nederland,
2019), die gezamenlijk goed zijn voor
meer dan 7.000 verpleeghuisbedden.
Circa tien zorgondernemers exploiteren
gezamenlijk het leeuwendeel van
deze locaties.
Bij verblijf in een particuliere woonzorgvoorziening
betaalt de bewoner
naast de wettelijke bijdrage aan het
CAK, ook een all-invergoeding aan
de particuliere woonzorgvoorziening.
Deze vergoeding varieert globaal
tussen de 850 en 7.500 euro
per bewoner per maand. In algemene
zin geldt dat de hoogte van de vergoeding
afhangt van de beschikbare
oppervlakte, exclusiviteit en kwaliteit
van het zorgconcept. Hoewel de
extra private vergoeding zeker financiële
ruimte geeft, blijft het ook voor
particuliere woonzorgvoorzieningen
scherp aan de wind varen.
Welke uitdagingen staan de
stakeholders te wachten?
Zowel de vergrijzing als de opkomst
van particuliere woonzorgvoorzieningen
hebben invloed op beleidskeuzes
van reguliere zorginstellingen,
gemeenten en woningcorporaties.
Reguliere zorginstellingen krijgen te
maken met concurrentie die impact
heeft op onder meer de keuze voor
doelgroepen, opzet en inrichting van
Particuliere
ouderenzorg: kans
of bedreiging?
De stijging van de gemiddelde
leeftijd van de bevolking is
een van de belangrijkste oorzaken
van de toenemende vraag
naar ouderenzorg. In Nederland is
daarbij sprake van een zogenoemde
‘dubbele vergrijzing’ omdat de babyboomgeneratie
de komende jaren
pensioengerechtigd wordt en de
levensverwachting fors hoger is. Het
aantal 65-plussers neemt tussen 2018
en 2050 toe van 3,3 miljoen naar 4,7
miljoen, terwijl de totale bevolking in
dezelfde periode naar verwachting
groeit met ruim 1,3 miljoen (CBS,
2019). Deze vergrijzing heeft invloed
op de belangrijkste doelgroep voor
particuliere woonzorgvoorzieningen:
mensen met een zware vorm
van dementie. Tussen 2020 en 2050
neemt naar verwachting het aantal
mensen met dementie toe van
280.000 naar 620.000 (Alzheimer
Nederland, 2019).