‘Als we de jaren
die verloren gaan
aan het ontwik-kelproces
kunnen
halveren, slaan
we een enorme
slag’
juni 2022 17
het een mammoettanker is. Het kost gemid-deld
negen à twaalf jaar voordat iets gerea-liseerd
is. Iedereen heeft het over bouwen,
terwijl het bouwen zelf vaak slechts anderhalf
jaar in beslag neemt. Als we de jaren die ver-loren
gaan aan het ontwikkelproces kunnen
halveren, slaan we een enorme slag. Maar zelfs
bij een doorlooptijd van zes jaar is de ople-vering
pas in 2028. Via nieuwbouw gaat het
snel verruimen van de woningvoorraad niet
lukken. In de bestaande woningvoorraad zie ik
wel speedbootjes: woningen splitsen, optop-pen,
boxen bewoonbaar maken. Daar is veel
potentie, alleen lopen we tegen regelgeving
aan. Kleine interventies van de overheid zou-den
ons helpen.’
Helen: ‘Almere heeft veel eengezinswoningen
waar mensen nu in hun eentje wonen. Als je
ze wil laten doorschuiven in de buurt, moet je
wel nieuwe appartementen bouwen. Dat wil
iedereen, alleen niet op het stukje groen voor
de deur. Het komt er dan niet van.’
Ligt de oplossing bij de herontwikkeling
van vastgoed?
Gert: ‘Daar liggen zeker kansen. Bij Amers-foort
wordt op een oud industrieterrein een
nieuwe woonwijk gerealiseerd, op een ander
terrein worden lege kantoorpanden getrans-formeerd
tot woningen. Dat zijn locaties die
gunstig liggen ten opzichte van het centrum
en voorzieningen. Bovendien komen er nieuwe
voorzieningen in de wijk zelf. Dan is het een
mooie kans. De investeringen kunnen overi-gens
even hoog zijn als die wanneer je iets
nieuws realiseert. Bij bestaande kantoren kan
Jan van Barneveld,
directeur Alliantie
Ontwikkeling BV
de boekwaarde wel belemmerend zijn.’
Jan: ‘Bij de transformatie van kantoorgebou-wen
willen beleggers de boekwaarde soms
niet afboeken, al staat zo’n pand al tien jaar
leeg. Daardoor kun je het niet rond rekenen.
Het Rijk zou die boekhoudkundige waanzin
kunnen stoppen met een strafheffing of ont-eigening.
Dat gaat ver, maar het is wel nodig.’
Wat is in algemene zin voor lokale
overheden de grootste uitdaging?
Helen: ‘De bestuurlijke doorzettingsmacht. Nu
hebben alleen de huidige bewoners een stem,
iedereen die tegen is. De doelgroep heeft
geen stem en dat moet veranderen. Raads-leden
en wethouders zouden zich veel meer
van die groep moeten aantrekken.’
Zijn we als burgers onze grootste vijand
om de aantallen te halen?
Jan: ‘Het verbaast me wel eens. We hebben
een gebiedsontwikkeling in Amsterdam met
duizend woningen, waar een buurman elke
procedure die hij kan doorlopen aangrijpt om
de boel te vertragen. Niemand zegt: meneer,
u heeft nu drie keer uw hoofd gestoten bij
de rechtbank, nu is het gewoon eens afgelo-pen.
We worden geleefd door bezwaarma-kers
die ons steeds in die procedures trekken.
Ik denk dan: waar blijft die tegenkracht?’
Hester: ‘Dat is het probleem: die is niet geor-ganiseerd.’
<
ZENZO